zaburzenia odżywiania to tylko choroba dziewczynek z bogatego domu?
Czym są zaburzenia odżywania? To wszystkie nieprawidłowe zachowania żywieniowe oraz nadmierne kontrolowanie masy ciała i dążenie do jej celowej utraty. Co to znaczy w przełożeniu na proste słowa?
Jeśli nadmiernie zaczynamy skupiać się na swojej wadze, każde ważenie powoduje strach i frustracje, widzimy się ciągle niedoskonali ( za grube uda, wylewający się brzuch) mimo, że wszyscy nas zapewniają jak dobrze wyglądamy to może być pierwszy sygnał, że wkraczamy na niebezpieczną ścieżkę zaburzeń odżywiania. Tu warto jednak zaznaczyć, że zaburzenia odżywiania niejedno mają imię i nie jedną postać
Wyróżniamy według klasyfikacji ICD-11:
- Jadłowstręt psychiczny
- Bulimia psychiczna
- Zaburzenie z napadami objadania się
- Zaburzenie z ograniczeniem/unikaniem przyjmowania pokarmów
- Pica
- Zespół przeżuwania, regurgitacja
- Inne określone zaburzenia karmienia lub odżywiania
- Nieokreślone zaburzenia karmienia lub odżywiana
Kogo mogą spotkać zaburzenia odżywiania? Każdego, nie ma tu podziału na biednych i bogatych, oczywiście są predyspozycje, które mogą wpływać na większe ryzyko wystąpienia zaburzeń, ale o tym opowiem później.
Żyjemy w czasach, gdzie duża część życia przenosi się do świata wirtualnego, na portalach społecznościowych widzimy idealne życie idealnych ludzi. Przedstawiana jest nam niewielka dobrze wyreżyserowana część życia. Wszelkiego rodzaju filtry do zdjęć czy odpowiednia poza sprawia, że osoba te wyglądają idealnie. Niestety jest to często fikcją i pułapką w którą wpadamy. Widzimy osoby do których się porównujemy ale one naprawdę tak nie wyglądają. Największym niebezpieczeństwem jest ten ,,świat” dla nastolatków, którzy wybierają sobie nierealne cele do których chcą się upodobnić. Ale czy to jedyne zagrożenie?
Niestety nie. Internet często daje nieme przyzwolenie do wystawiania krzywdzących, anonimowych komentarzy. Obrażanie innych przychodzi z wielką łatwością, zwłaszcza pod płaszczykiem anonimowego konta. Takie komentarze zostawiają wielką rysę, która ma wiele negatywnych konsekwencji a może nawet prowadzić do wspomnianych zaburzeń odżywiania. Wirtualny świat nie daje bliskości, jakoś w niewielkim znaczeniu ją zastępuje przez co ludzie stają się samotni w swoim własnym realnym świecie. Młode osoby porównują się do swoich idoli, doszukują się wad u siebie i cech do poprawy.
Zagrożeniem są również ciągle rozgłaśniane i rozpowszechniane wszelkiego rodzaju modnych diet. Gdzie nie spojrzymy każdy się odchudza, wybiera i promuje Fit produkty. Gwiazdy w ramach współpracy reklamują suplementy odchudzające, cateringi dietetyczne, produkty ,,zdrowe”, jednym słowem promują ciągłe i permanentne bycie na dietach odchudzających. Natłok tego typu informacji zmusza nas do bacznego przyglądania się naszej figurze, naszemu stylowi życia i podążanie za trendami.
Młodzież bywa osamotniona, zagubiona więc bardzo szybko wpada w tą pułapkę. I w pewnym momencie orientuje się, że cos jest nie tak. Zaburzenia odżywiania nie pojawiają się z dnia na dzień jak gorączka, rozwijają się miesiącami czasami nawet latami. Czy można zauważyć rozwój choroby? Tak, ale niestety jest to bardzo trudne, ponieważ jest przeważnie skrywana we własnych czterech ścianach.
Predyspozycje do wystąpienia zaburzeń odżywiania:
- zaburzenia odżywiania w rodzinie (mama, siostra)
- depresja, stany lękowe
- nadużywanie substancji psychoaktywnych
- otyłość
- niska samoocena
- sytuacja rodzinna (słaby kontakt z rodzicami, kłótnie, stawianie wysokich wymagań)
- wykorzystywanie seksualne
- komentarze bliskich osób ( masy ciała, kształtu ciała, jedzonych porcji)
- moda na bycie szczupłym
- perfekcjonizm
- zakazane jedzenie w domu
- otyłość i choroby osób bliskich
Oczywiście to jest tylko część możliwych przyczyn mogących prowadzić do zaburzeń odżywania, sama choroba jest wierzchołkiem pod którym znajduje się cała masa problemów, które trzeba rozwiązać aby mieć możliwość wyjścia z choroby. Dlatego należy tu zaznaczyć, że do problemu należy podchodzić holistycznie, czyli na wielu płaszczyznach znaleźć przyczynę i nią zająć się jako pierwszą, oczywiście jeśli stan somatyczny nam na to pozwala, wszystko zależy od konkretnego przypadku. Każda osoba jest inna, każda sytuacja jest inna więc nie ma tu gotowych uniwersalnych rozwiązań gotowych dla każdego. Możemy jako specjaliści sięgać do określonych technik leczniczych jednak nie da nam gwarancji pełnej skuteczności, najważniejsze jest tu indywidualne podejście.
Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się ze mną.
